MeetMusic Test

Naar deze bas was ik nu echt wel razend benieuwd. Het is niet de eerste keer dat ik een Ken Smith in handen heb, maar als wordt beloofd dat je er eentje zal worden toegestuurd om een tijdje te testen, dan kun je niet meer wachten tot de bel gaat en de man van het koerierbedrijf je het pakket overhandigt. Hoewel zeer aantrekkelijk, is het risico groot dat wanneer je naar de site van Ken Smith surft, je zal watertanden van al dat moois. Tot voor kort was het jammer genoeg een merk dat enkel was weggelegd voor de gefortuneerden onder ons (en ja, ik bedoel wel degelijk financieel). Uiteindelijk hebben ze ook bij Ken Smith ingezien dat niet iedereen zomaar eventjes een grote som geld op zijn bankrekening heeft staan om een dure, handgemaakte basgitaar te kopen. In navolging van enkele andere merken heeft ook dit prestigieuze merk een budgetreeks op de markt gebracht. KSD (of Ken Smith Design) is nu voor de meesten onder ons een betaalbaar alternatief mèt een naam. Waar is de tijd dat mijn mond openviel tijdens John Patitucci’s instructievideo, toen hij lekker stond te bassen op zijn Ken Smith 6-string of Anthony Jackson met Michel Camilo adembenemende Montuno’s uit zijn Ken Smith toverde, …. en zo kan ik blijven doorgaan.

CONCEPT

Zoals ik al in de introductie vermeldde is de KSD-reeks de budgetlijn van Ken Smith, waaruit ik de Proto-J 70’s vintage jazz 4 string natural mag testen. Op de achterkant van de hals wordt vermeld dat het instrument in Korea gebouwd is. Geen paniek, we hebben intussen allemaal begrepen dat de landen uit het verre Oosten hun vroegere slechte reputatie grotendeels hebben weten te ontkrachten door een zeer hoge prijs/kwaliteit verhouding te bieden. Ze hebben daar in Korea onderhand al een serieus pak ervaring opgedaan. Het aantal slechte instrumenten dat uit deze streken wordt aangevoerd is de laatste jaren gevoelig afgenomen of zelfs verdwenen. Maar het blijft nog steeds goedkoper om ginder te produceren. Toch passeren deze bassen van Koreaanse makelij de revue bij Mr. Ken Smith himself om de afstelling, de hals enz. , aan een strenge controle te onderwerpen vooraleer in de handen van een nieuwe klant terecht te komen. En ja hoor, het is inderdaad een mooie belofte die op de website te lezen staat, maar die wordt al in de eerste seconden dat ik het instrument begin te bespelen ingelost. Het is de eerste keer dat ik een bas uit de doos neem die perfect gestemd en afgesteld staat! Gesproken van toewijding aan zijn eigen bedrijf! Dat verdient volgens ons een pluim, Mr. Ken Smith!

BOUW

Zoals je op de foto’s kan zien is deze KSD 704 een bijna exacte replica van een Fender Jazzbass uit de jaren 70, terwijl de KSD 604 eerder geïnspireerd is op een Jazz Bass uit de jaren 60. Om het aanbod helemaal compleet te maken heb je ook de keuze uit een fretless of 5-snarige optie. Waarom veel veranderen aan een eenvoudig en goed ontwerp dat al zo lang een succesverhaal is? Het grootste verschil zit hem in het feit dat deze KSD een B.T.-actief circuit aan boord heeft dat door middel van een push/pull knop kan in- of uitgeschakeld worden. De materialenkeuze werd ook klassiek gehouden: een body uit ash met een natural finishing laklaag, een geschroefde 21 frets maple hals met dito fingerboard. Op de afwerking van deze bas valt niets aan te merken, ik kon nergens slordigheden vinden. De body werd voorzien van een zwarte slagplaat met de regelknoppen ernaast. De die-cast brug is heel eenvoudig, maar heel goed te regelen. De stemmechanieken doen ons ook aan de inspiratiebron van weleer denken, maar ik kan niet echt ontdekken van welk merk ze zijn (wellicht huismakelij). Op de achterkant van de body werd een vakje geplaatst voor de batterij om het elektronisch circuit te voeden. De inleg op het toetsenbord bestaat uit de typische rechthoekige parel inlays met aan de zijkant van de hals de gekende gestipte zwarte positiemarkeringen. Op deze KSD vinden we de jackingang op de zijkant onderaan. De truss rod is bereikbaar via de bovenkant van de hals, ter hoogte van de headstock, en voor de pickups werd de befaamde J(x2) setup gekozen, of 2 stiftelementen waarbij een exemplaar dicht bij de brug wordt geplaatst. Ook de kop is op de Jazz Bass geïnspireerd, waarbij de sol- en re-snaar op spanning worden gehouden door een afgerond spanningsplaatje. Het is net daarom dat veel fabrikanten ervoor opteren om de stemsleutels zij aan zij te plaatsen, waardoor de spanning behouden blijft zonder terug te moeten vallen op dit systeem.

MOGELIJKHEDEN

Om te beginnen hebben we dus de volumeregelaar, die, zoals ik al eerder vermeldde in dit artikel, ook kan gebruikt worden om het actief circuit in of uit te schakelen (actief/passief). Ten tweede is er de balansknop tussen de 2 J pickups, met een klikstand in het midden die aangeeft dat de 2 pickups in balans met elkaar staan. Je kan dan van hieruit vertrekken om eventueel meer de voorste of achterste pickup te laten uitkomen en naar eigen smaak af te regelen, en de Jaco fans zullen meer voor de typische brug of achterste pick up kiezen. Ik hou persoonlijk wel van dit systeem met 1 regelknop, wat ik duidelijker en minder omslachtig vind. Ook voor het systeem op de laatste regelknop ben ik wel te vinden. De trebble en de bass werden boven elkaar geplaatst (bass onderaan, trebble bovenaan). De regelmogelijkheden werden dus op een moderne manier aangepakt, wat mij persoonlijk wel aanspreekt. Thumbs up!

KLANK

Pow, there it goes! De eerste test is er een van lange adem. Ik begin wat te slappen met dit beestje – mocht het je nog niet zijn opgevallen, deze bas is identiek aan Mister Marcus Miller’s Jazz Bass (die trouwens ook afkomstig is uit de funky seventies) – en klinkt bij de eerste noten ook zo! Als dat geen compliment is! Mijn ouwe slaptruukjes, die wat onder het stof bedolven zaten, komen geleidelijk allemaal weer naar boven… Dankzij de materiaalkeuze voor de body, hals en toets en de J pickup-combinatie, krijgen we de typische knorrende Jazz Bass-klank. Dankzij het actief circuit mag je toch op een stevige, hedendaagse sound met ballen rekenen. De KSD klinkt mooi gedefinieerd met een lekkere laag eronder.

BESPEELBAARHEID

Met deze KSD ben ik een mum van tijd vertrokken, geen sprake van aanpassingen of ontwenningverschijnselen. Het zal er ook wel voor iets tussen zitten dat het instrument door Ken Smith werd afgeregeld. De vingerruimte mag dan al ietsje groter zijn dan ik gewoon ben, ik ondervind er geen problemen van. De actie van de snaren is perfect geregeld en het is ook een van de eerste keren dat ik de actie van een nieuwe bas niet hoef af te regelen. Net als de stemmechanieken zijn ook de snaren die erop liggen van het huis, en ze klinken lekker knorrend. De bereikbaarheid tot aan de 21ste fret is optimaal door een goeie cutaway. De bas hangt lekker in balans tijdens het spelen. Kortom, het is een zaligheid om te bespelen.

TOEPASBAARHEID

De bas blijft, op welke manier ik hem ook bespeel, of dat nu slappend, fingerstyled, met plectrum, of met de duim is, in ieder opzicht aan de verwachtingen te voldoen qua sound en bespeelbaarheid. En zeg nu zelf, in welk muziekgenre kan dit soort bas niet ingezet worden? Kortom, de eenvoud zelve, die in verschillende omstandigheden goed werk aflevert.

BUDGET

En dan nu de onthulling waarop je natuurlijk zit te wachten: hoeveel moet dat kosten? Velen kennen wellicht het merk van de custom made boutique basgitaren, en zullen dan ook een chique prijs verwachten. Dan heb ik nu goed nieuws, want ik was zelf ook wat verrast door de kostprijs. Tromgeroffel. 850,00 euro (bruto advies excl. BTW)! Volgens mij is dit een scherpe prijs voor een dergelijk instrument. Natuurlijk heeft het fabricageproces in Korea er wel iets mee te maken, maar voor mij is de opdracht om uit te pakken met een budgetreeks die de naam Ken Smith waardig blijft geslaagd!

CONCLUSIE

Qua bouw is de KSD een replica van een Jazz Bass uit de jaren 70, maar ze werd aangevuld met hedendaagse elektronica. Als we dan toch gaan vitten mis ik ergens een kleine, persoonlijke KSD- touch in het ontwerp. De bas speelt lekker, klinkt vet en goed en al wat ik erop speel of op welke manier ik erop speel, blijft goed klinken en het is moeilijk om ze aan de kant te leggen. De afwerking is zoals het hoort en de laklaag blinkt mooi. En dan is er nog het prijskaartje dat heel goed meevalt “and the rest is history”. Mijn vrees is waarheid geworden: ik heb me laten verleiden door deze KSD. Als ik mij een Jazz Bass wil aanschaffen weet ik waar ik terecht kan. I’ll say no more.